RISOTTO Z PODGRZYBKAMI mushroom risotto

Dary lasu

Nigdy nie byłam wybitną grzybiarą. Las jest dla mnie interesujący, tajemniczy, fascynujący, a moje pragnienie odkrywania i siła poznawcza skutecznie odciągają uwagę od tego, co powinno znaleźć się w koszyku. Mój biedny mózg atakowany jest przez ogromną ilość bodźców, które przetwarza, analizuje, zachwyca się nimi i zapamiętuje. W uszach rozbrzmiewa dźwięk trzeszczących drzew, skrzypiących gałęzi, szum liści na wietrze, śpiew ptaków, bzyczenie owadów. Nos pochłania zapach igliwia, mchu, gnijącej ściółki, soków sączących się z kory drzew, grzybów, a oczy nie mogą przestać się ekscytować i biegają bez kontroli po koronach drzew, przeskakując na prześwitujące między nimi niebo. A później schodzą po pniu porośniętym mchem od północy i rozbiegają się we wszystkie strony po krzewach, bylinach, szukają w ściółce robaczków, żuczków i kwiatków. Jeśli w tej całej gonitwie oczy wpadną, całkiem przypadkiem, na coś małego, brązowego z kapeluszem, to jest to mój ogromny sukces.

Podczas ostatniego spaceru po lesie miałam bardzo dobrego przewodnika. Gosia z koszykiem w ręku i Idą na plecach, bardzo sprawnie zapełniała swój koszyk i ambitnie ściągała mnie na ziemię, wskazując piękne kapeluszniki, które miałam zamiar ominąć lub, o zgrozo, zdeptać. Zasiała w mojej głowie ziarenko: A wiesz, że istnieje kilka odmian podgrzybków? Hmm, powinnam to wiedzieć, ale kto by tam się nad tym zastanawiał. Sprawdziłam. Okazało się, że w Polsce rzeczywiście mamy kilka, a dokładnie siedem odmian podgrzybka, z których najpopularniejszy jest podgrzybek aksamitny i brunatny, a w Europie około dziesięciu. Wiecie, że są podgrzybki czerwonawe, brzoskwiniowe, złotawe? Nie miałam o tym pojęcia, ale gdybym na swojej drodze spotykała takie grzybki, na pewno częściej patrzyłabym pod nogi.

źródło: www.zimorodek.com

Wyobraźcie sobie risotto z takich brzoskwiniowych podgrzybków! Morelowy kapelusz, żółtawo różowawa skórka, potem morelowo pomarańczowa lub morelowo żółta z brązowym odcieniem. Delikatny, łagodny smak. Niestety podgrzybek brzoskwiniowy jest bardzo rzadko spotykany w Polsce. Znany jest z okolic Łagowa Lubelskiego i Kuźnicy Białostockiej i Parku Jordana w Krakowie.

Na podgrzybki brzoskwiniowe, albo złotawe nie mam co liczyć, ale te aksamitne też są całkiem przyzwoite, a risotto z podgrzybkami to już klasyk. Kremowe, delikatne i bardzo aromatyczne.

RISOTTO Z PODGRZYBKAMI

Porcja na 4 osoby ½ litra bulionu warzywnego ½ litra bulionu grzybowego* 1/2 cebuli 1 ząbek czosnku 2 łyżki masła 1 łyżka oliwy 300 g świeżych podgrzybków 200 g ryżu do risotto (np. Uncle Bens) 50 ml białego wina 2 łyżki posiekanej natki pietruszki sól morska i świeżo zmielony czarny pieprz 4 łyżki tartego Parmezanu

Grzyby oczyścić wilgotną ściereczką i pokroić w 1,5 centymetrowe plasterki. Cebulę posiekać i zeszklić na 1 łyżce masła z oliwą. Dodać rozdrobniony czosnek, podsmażyć 1 minutę i dorzucić grzyby. Patelnię przykryć i dusić 2 – 3 minuty, aż grzyby zmiękną. Grzyby przełożyć do miseczki i odstawić. Na tą samą patelnię dodać kolejną łyżkę masła, wsypać ryż i smażyć przez minutę na średnim ogniu, aż cały pokryje się masłem. Wlać wino i gotować przez 2 minuty, aż całe wyparuje. Następnie wlać łyżkę wazową gorącego bulionu i gotować risotto na małym ogniu do czasu aż cały płyn zostanie wchłonięty przez ryż, od czasu do czasu zamieszać. Bulion wlewać stopniowo, w odstępach czasowych, jak tylko poprzednia ilość całkowicie się zredukuje. Gotować tak przez około 17 minut. Risotto jest gotowe, gdy ziarna ryżu są miękkie z zewnątrz i twardawe w środku. Dodać odłożone grzyby, wymieszać i zdjąć z ognia. Doprawić solą, pieprzem, posypać natką pietruszki i parmezanem. Podawać.

* polecam bulion grzybowy z tego przepisu